Suzanne Swarts

Meijer is een schilder in hart en nieren die eindeloos zoekt naar het ultieme beeld, gedestilleerd uit de werkelijkheid. Hij schildert wat hij ziet, maar laat details weg. Het ultieme beeld mag echter tegelijkertijd niet helemaal perfect zijn, niet helemaal af zijn. Het schilderij moet nog iets in het vooruitzicht stellen. Deze tegenstrijdigheid – het ultieme en het niet perfecte- zorgt ervoor dat een schilderij vrijwel altijd opnieuw onder handen wordt genomen. Als Dave vindt dat het nodig is, dan schildert hij over, of hij schildert weg, hij verzaagt het paneel, hij herschikt de delen en timmert ze opnieuw aan elkaar.

Het beeldvlak is alles behalve plat. Er ontstaat een illusie van ruimtelijkheid, door het spel van lijnen, vlakken en kleuren die samen een beetje wringen. De illusie duurt overigens maar kort. Een paneel van Dave heeft namelijk zes zijden. Hij bewerkt zoals je verwacht de voorzijde, maar daarnaast ontstaat tijdens het langdurig proces van het maken ook het gebruik van zij-, boven-, onder- en achterkant. Allen (even) belangrijk. Het schilderij is tevens object.

Het werk ‘Nulpunt’ – dat op moment van schrijven te zien is in Museum Voorlinden- is een sleutelwerk waarin het gehele oeuvre van Meijer samenkomt, maar ook ruimte laat voor wat nog komen gaat. De serie bestaat uit 450 onderdelen (ontleend aan de vermenigvuldiging van de afmetingen van zijn panelen) min één, opdat het werk nooit helemaal ‘af’ zou zijn.

‘Nulpunt’ voelt als een kijkje in het brein van de schilder. Tegelijkertijd is het een blik op de wereld.

Meer informatie: www.atelierdavemeijer.nl